Budowa ścieżek utwardzonych

Budowa ścieżek utwardzonych.

Do budowy ścieżek tego typu przyda się betoniarka, którą można wypożyczyć w wypożyczalni sprzętu budowlanego. Worki z cementem składamy na palecie w suchym miejscu. Jeśli miejsce nie jest zadaszone, worki nakrywamy folią gdyż zawilgotniały cement będzie bezużyteczny. Sprawdźmy dostępne wymiary płyt i uwzględniając ich wielkość, na papierze milimetrowym naszkicujmy plan ścieżki. Rozmiar płyt dobierzmy w taki sposób, by nie wymagały cięcia. Możemy oczywiście postąpić odwrotnie, tzn. szerokość ścieżki dopasować do wymiaru wybranych płyt.

Przebieg prac budowy ścieżki:

1. Wytyczamy ścieżkę przy użyciu palików i sznurka. Jeśli ścieżka ma przebiegać przy budynku, powinna znajdować się przynajmniej 20 cm poniżej warstwy izolacyjnej na fundamencie budynku. Jeżeli teren pokryty jest darnią, usuwamy ją i składamy w pryzmy. Później będziemy mogli ją wykorzystać. Wykop powinien mieć głębokość 25 cm. Jego dno ubijamy walcem ogrodniczym lub ubijarką.

2. W wykopie starannie układamy warstwę tłucznia lub drobnego gruzu. Warstwa takiego podłoża powinna mieć grubość przynajmniej 8 cm i zostać dobrze ubita, najlepiej ubijarką wibracyjną, którą na taką okazję warto wypożyczyć.

3. Płyty składujemy w dogodnych miejscach; układając, należy pamiętać o zachowaniu spadku, który umożliwi odpływ wody opadowej z płyt – powinien wynosić około 1,5%, czyli różnica poziomów na długości 1 m = 1,5 cm. W wypadku ścieżek biegnących przy budynkach spadu nie kierujemy oczywiście w stronę ściany.

4. Naturalny kamień należy układać na lekko wilgotną zaprawę urobioną z cementu i żwiru w stosunku 1:5. Jeśli budujemy z płyt betonowych, zaprawę wystarczy podłożyć pod narożniki oraz środek płyty. Każdą pobijamy delikatnie gumowym młotkiem, uderzając zawsze przez deskę – nigdy bezpośrednio w płytę, gdyż może to spowodować jej pęknięcie. Z tego samego powodu nie uderzamy nigdy w narożniki płyt. Dobijając płytę trzonkiem młotka, możemy delikatnie skorygować jej ułożenie. Pamiętajmy o zachowywaniu równych odstępów między płytami.

5. Po zastygnięciu zaprawy przystępujemy do fugowania szczelin. Urabiamy plastyczną zaprawę ze żwiru, piasku i cementu. Stosunek poszczególnych składników powinien wynosić odpowiednio 3:1:1. Warto zapamiętać te wartości. Jeśli w przyszłości będziemy uzupełniać ubytki, otrzymamy taką samą barwę fugi. Nadmiar zaprawy usuwamy z płyt wilgotną gąbką, a fugi wygładzamy zmoczoną w wodzie kielnią.