Delikatne spadki terenu nadają ogrodom interesujący charakter, natomiast strome stoki mogą stać się przyczyną nocnych koszmarów. Czy wyciąć w takim stoku biegnącą zygzakiem ścieżkę i balansować na niej na jednej nodze? Czy lepiej pokusić się o stworzenie znacznie bardziej atrakcyjnych, ale też niezwykle pracochłonnych tarasów? Wznoszenie tarasów jest również czasochłonne i drogie, wymaga zaplanowania odpowiedniego drenażu i budowy odpowiednich murków oporowych. To wszystko prawda. Ale kiedy już mamy tarasy, łączące je schodki biegną od jednej płaskiej powierzchni do kolejnej, z których każda daje nam wspaniałe możliwości stworzenia ciekawych kompozycji roślinnych.
Dobór roślin na stoki
W wypadku stoków bardzo istotne jest ich położenie oraz miejsce, z którego będziemy na nie spoglądać. Najlepsza lokalizacja to taka, kiedy stok ma wystawę południową i patrzymy na niego z dołu, podziwiając połyskliwe, tęczowe barwy roślin preferujących nasłonecznione stanowiska. Niestety, widok z góry nie będzie już tak atrakcyjny. Zacienione zbocza w żadnym razie nie są katastrofą, zwłaszcza kiedy porastają je drzewa. Stoki takie są doskonałym stanowiskiem dla paproci i roślin leśnych o gęstym listowiu i drobnych kwiatach.
• Gleba na stoku łatwo ulega erozji; systemy korzeniowe roślin wiążąc glebę, stabilizują ją na zboczu.
• Stoki są z reguły przesuszone. Aby ułatwić sobie życie i odpowiednio zadbać o rośliny, najlepiej zainstalować na nich choćby najprostszy system nawadniający.
• Należy spulchnić glebę przed posadzeniem roślin. Pamiętajmy, by tak uformować dołki, w których posadzimy rośliny, by woda z nich nie spływała.
• Aby skierować wodę bezpośrednio do systemu korzeniowego, wystarczy wkopać w ziemię przy roślinie krótki odcinek rury drenażowej czy nawet doniczki, w taki sposób, aby jej górny brzeg wystawał nieco ponad poziom gruntu. Dzięki temu korzenie nie ulegną przesuszeniu na skutek spływu wody ze stoku.
Stoki – skarpy.
