Ocena dojrzałości kompostu

Ocena dojrzałości kompostu.

Dobrze ułożony kompostowany materiał, który został przerobiony po dwóch tygodniach, po kolejnych dwóch możemy już wykorzystywać, rozrzucając go (bez przekopywania) na lekkich glebach. Dużo większą wartość ma jednak kompost bardziej dojrzały, który otrzymuje się po okresie od sześciu miesięcy do około roku. Zbyt długo zalegający kompost mineralizuje się i traci próchnicę. Dojrzały ma brunatną barwę i wydziela przyjemny zapach, zbliżony do zapachu próchnicy leśnej. Dojrzały kompost często przesiewa się i stosuje bezpośrednio do rowków pod siew lub sadzenie oraz jako podłoże kwiatów doniczkowych. Pozostały na sicie materiał oczyszcza się z ewentualnych kamieni i odkłada, by zasilić nim kolejną partię odpadów umieszczanych w kompostowniku.

Dżdżownice kalifornijskie

Jednym ze sposobów przyśpieszania procesu kompostowania jest wprowadzenie do pryzmy lub kompostownika specjalnie hodowanych dżdżownic zwanych kalifornijskimi. Efekt działania dżdżownic polega na drążeniu korytarzy, przez co poprawia się natlenienie kompostu, a to z kolei znacznie ogranicza niekorzystną fermentację beztlenową i przyśpiesza proces dojrzewania kompostu.

Dżdżownice odżywiają się wyłącznie obumarłą substancją organiczną. Razem z produktami trawienia tworzą już w przewodzie pokarmowym pełnowartościowe agregaty glebowe. Co więcej, pH odchodów dżdżownic waha się zawsze w granicach od 6,5 do 7,5, niezależnie od tego, jak zakwaszony był ich pokarm. W wyniku działania tych skąposzczetów otrzymujemy kompost bardzo dobrej jakości. Dżdżownice kalifornijskie dodawać należy do kompostu według załączonych instrukcji. Zamiast dżdżownic w tym samym celu wykorzystuje się także specjalnie hodowane ślimaki.

Najczęściej popełniane błędy

Do częstych błędów należy kompostowanie przy niedostatecznym dostępie powietrza, np. w wykopanych w ziemi dołach lub betonowych zbiornikach. Nie należy również układać grubymi warstwami trawy lub liści, gdyż zbite także ograniczą dostęp powietrza, co doprowadzi do gnicia kompostowanego materiału. Powinniśmy unikać dodawania do kompostu związków wapnia, które przyśpieszają wprawdzie rozkład materiału organicznego, usuwają jednak azot i blokują rozpuszczalne w wodzie fosforany. Na koniec przypomnijmy, by nie dodawać do pryzmy roślin porażonych chorobami grzybowymi, bakteryjnymi czy wirusowymi ani materiału, który może być zanieczyszczony metalami ciężkimi, np. z okolic dróg o dużym natężeniu ruchu.

Wyciągi z kompostu

Opryski z wyciągu z kompostu skutecznie zwalczają wiele chorób roślin. Najlepiej sprawdzają się wyciągi ze świeżego kompostu z zawartością obornika lub innych nawozów zwierzęcych. Sporządza się je przez macerowanie kompostu wodą przez okres 8-12 tygodni. Po przecedzeniu przez szmatkę wyciąg zużywamy w ciągu tygodnia, przechowując w temperaturze do 18°C. Opryski stosujemy w razie występowania szarej pleśni, zgnilizn i mączniaków.